01.11.2012
PARANORMAN / PARANORMAN (Sam Fell/Chris Butler 2012)
Şehrimizde tesadüfen Paranormal
Activity 4 filmiyle aynı anda gösterime bir animasyon film var: Paranorman.
Yönetmenliğini Despero ve Fare Şehri filmlerinden tanıdığımız Sam Fell ve kariyerini
daha çok oyuncu ve storyboard senaryo hazırlamak üzerine kurmuş olan Chris
Butler üstlenmiş. Chris Butler Paranorman’daki ilk yönetmenlik deneyiminden
önce Henry Selic’in Coraline ve Tim Burton’ın Ölü Gelin filmlerinde storyboard
supervisor’ı olarak çalışmıştı. Animasyon
söz konusu olduğunda sizin de bildiğiniz gibi Walt Disnney ya da Pixar ilk akla
gelen yapım şirketleri oluyor. Paranorman’da ise bu tekel kırılmış ve filmin
yapımcısı Laika Entertainment şirketi olmuş. Kısaca Paranorman’da pek çok ilk
var. Gelin şimdi film hakkında konuşalım.
Ortalama bir Amerikan kasabasında, ortalama bir
Amerikan ailesinin 11 yaşındaki oğlu olarak yaşamını sürdürmekte olan Norman’ın
sıradışı bir özelliği vardır: Norman çevresinde ölmüş insanları görür ve
yaşamakta olan insanlardan çok, onlarla iletişim kurar. Bu da pek çok Hollywood
filminde izleyip tanık olduğumuz ve artık Amerika’da olağan bir tepki olduğuna
inanmamıza neden olan, Norman’ın okulda ve çevresinde dışlanmasına ve “ucube”
olarak tanımlanıp, taciz edilmesine yol açar. Bir tek Neil Norman’la arkadaş olmak
için ısrar eder. Ailesi, ama özellikle babası Norman’ın bu ününden ve genel
olarak halinden hiç hoşnut değildir. Norman’ın anne babasının tüm korkusu Norman’ın
büyük amcası Mr. Prenderghast’a benzeyip, onun gibi bütün kasabanın korkup,
dışladığı bir ucubeye dönüşmesidir. Bu nedenle Norman’ın büyük amcasıyla
görüşmesi yasaktır. Ancak bir gün büyük amcası Norman’ın karşısına çıkar ve ona
boyundan büyük bir görev devreder.
Öncelikle filme dair şu uyarıyı yapmam gerek:
Paranorman animasyon bir film ama her yaş grubundaki çocuk için uygun değil.
12-13 yaş grubundan daha küçük olanlar için film ürkütücü olabilir. Bu yalnızca
filmin ruhlarla, zombilerle dolu olmasından kaynaklanmıyor. Nitekim bu
konularda çekilmiş komedi filmleri de var. Ama Paranorman karanlık, gotik bir atmosfere
sahip. Üstelik filmin verdiği mesaj da belli bir yaş grubunun altı için fazla
sofistike olabilir. Örneğin, filmin sonunda Neil’ın abisinin farklı yönelimlerinin olduğunun ortaya çıkması küçük yaş grubundaki izleyicinin algılayabileceği bir detay değil. Bu da ister istemez filmin hedef kitlesinin daha üst yaş grubu olduğunu düşündürüyor. Dolayısıyla,
animasyon olduğunu duyup hemen küçük yaştaki çocuğunuzun eğleneceğini umarak
filme götürmeyi düşünmeyin lütfen. Öte
yandan, film, yakın dönemden bu yana yükselişe geçen zombie, vampire
hikayeleriyle dolu ve olağan dışı olayların yaşandığı bu tarz dizi ve filmlerle
gelen rüzgarı iyi yakalamış. Tabii yaklaşan Cadılar Bayramı da filmin bir cadı
ve yaşayan ölüler üzerine kurulan öyküsüyle çok uyumlu ve filmin vizyona giriş
tarihi bu açıdan çok anlamlı.
Paranorman temelde stop motion tekniğiyle çekilmiş
bir film. Oldukça zahmetli bir animasyon tekniği olan stop motion’ın güzel bir
örneği var karşımızda. Yaratılan karakterlerin görünümleri ile ilgili kişisel
olarak çok beğendiğim bir gerçekçilik söz konusu. Yalnızca sevimli karakterler
yaratma kolaycılığına kaçılmamış, aynı zamanda tıpkı gerçek yaşamda olduğu gibi
asimetrik yüzler, proporsiyonu mükemmel olmayan bedenler yaratılmış ki bu da filmde
gösterilen özen konusunda ciddi bir ipucu veriyor.
Kişisel olarak hemen her filmi orijinal dilinde
izlemeyi tercih ederim. Özellikle müzikal animasyonlarda Türkçeleştirilen
şarkılar bana hep çok yapay gelir ve hatta beni iter. Paranorman’ın müzikal bir
özelliği yok ama film Türkçe seslendirmeyle vizyonda. Buna rağmen genel
atmosferi bozmayan, kulak tırmalamayan hoş bir dublaj yapılmış.
Kısaca
Paranorman, zevkle izlenebilecek, ama izleyici grubu konusunda biraz dikkatli
olunması gereken başarılı bir animasyon.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder