TRANSLATE. PLEASE TRY IT!

Bu Blogda Ara

14 Kasım 2012 Çarşamba

PARANORMAN / PARANORMAN


01.11.2012
PARANORMAN / PARANORMAN  (Sam Fell/Chris Butler 2012)

Şehrimizde tesadüfen Paranormal Activity 4 filmiyle aynı anda gösterime bir animasyon film var: Paranorman. Yönetmenliğini Despero ve Fare Şehri filmlerinden tanıdığımız Sam Fell ve kariyerini daha çok oyuncu ve storyboard senaryo hazırlamak üzerine kurmuş olan Chris Butler üstlenmiş. Chris Butler Paranorman’daki ilk yönetmenlik deneyiminden önce Henry Selic’in Coraline ve Tim Burton’ın Ölü Gelin filmlerinde storyboard supervisor’ı olarak çalışmıştı.  Animasyon söz konusu olduğunda sizin de bildiğiniz gibi Walt Disnney ya da Pixar ilk akla gelen yapım şirketleri oluyor. Paranorman’da ise bu tekel kırılmış ve filmin yapımcısı Laika Entertainment şirketi olmuş. Kısaca Paranorman’da pek çok ilk var. Gelin şimdi film hakkında konuşalım.

Ortalama bir Amerikan kasabasında, ortalama bir Amerikan ailesinin 11 yaşındaki oğlu olarak yaşamını sürdürmekte olan Norman’ın sıradışı bir özelliği vardır: Norman çevresinde ölmüş insanları görür ve yaşamakta olan insanlardan çok, onlarla iletişim kurar. Bu da pek çok Hollywood filminde izleyip tanık olduğumuz ve artık Amerika’da olağan bir tepki olduğuna inanmamıza neden olan, Norman’ın okulda ve çevresinde dışlanmasına ve “ucube” olarak tanımlanıp, taciz edilmesine yol açar. Bir tek Neil Norman’la arkadaş olmak için ısrar eder. Ailesi, ama özellikle babası Norman’ın bu ününden ve genel olarak halinden hiç hoşnut değildir. Norman’ın anne babasının tüm korkusu Norman’ın büyük amcası Mr. Prenderghast’a benzeyip, onun gibi bütün kasabanın korkup, dışladığı bir ucubeye dönüşmesidir. Bu nedenle Norman’ın büyük amcasıyla görüşmesi yasaktır. Ancak bir gün büyük amcası Norman’ın karşısına çıkar ve ona boyundan büyük bir görev devreder.

Öncelikle filme dair şu uyarıyı yapmam gerek: Paranorman animasyon bir film ama her yaş grubundaki çocuk için uygun değil. 12-13 yaş grubundan daha küçük olanlar için film ürkütücü olabilir. Bu yalnızca filmin ruhlarla, zombilerle dolu olmasından kaynaklanmıyor. Nitekim bu konularda çekilmiş komedi filmleri de var. Ama Paranorman karanlık, gotik bir atmosfere sahip. Üstelik filmin verdiği mesaj da belli bir yaş grubunun altı için fazla sofistike olabilir. Örneğin, filmin sonunda Neil’ın abisinin farklı yönelimlerinin olduğunun ortaya çıkması küçük yaş grubundaki izleyicinin algılayabileceği bir detay değil. Bu da ister istemez filmin hedef kitlesinin daha üst yaş grubu olduğunu düşündürüyor. Dolayısıyla, animasyon olduğunu duyup hemen küçük yaştaki çocuğunuzun eğleneceğini umarak filme götürmeyi düşünmeyin lütfen.  Öte yandan, film, yakın dönemden bu yana yükselişe geçen zombie, vampire hikayeleriyle dolu ve olağan dışı olayların yaşandığı bu tarz dizi ve filmlerle gelen rüzgarı iyi yakalamış. Tabii yaklaşan Cadılar Bayramı da filmin bir cadı ve yaşayan ölüler üzerine kurulan öyküsüyle çok uyumlu ve filmin vizyona giriş tarihi bu açıdan çok anlamlı.

Paranorman temelde stop motion tekniğiyle çekilmiş bir film. Oldukça zahmetli bir animasyon tekniği olan stop motion’ın güzel bir örneği var karşımızda. Yaratılan karakterlerin görünümleri ile ilgili kişisel olarak çok beğendiğim bir gerçekçilik söz konusu. Yalnızca sevimli karakterler yaratma kolaycılığına kaçılmamış, aynı zamanda tıpkı gerçek yaşamda olduğu gibi asimetrik yüzler, proporsiyonu mükemmel olmayan bedenler yaratılmış ki bu da filmde gösterilen özen konusunda ciddi bir ipucu veriyor.  

Kişisel olarak hemen her filmi orijinal dilinde izlemeyi tercih ederim. Özellikle müzikal animasyonlarda Türkçeleştirilen şarkılar bana hep çok yapay gelir ve hatta beni iter. Paranorman’ın müzikal bir özelliği yok ama film Türkçe seslendirmeyle vizyonda. Buna rağmen genel atmosferi bozmayan, kulak tırmalamayan hoş bir dublaj yapılmış.

Kısaca Paranorman, zevkle izlenebilecek, ama izleyici grubu konusunda biraz dikkatli olunması gereken başarılı bir animasyon.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder