ZİNCİRSİZ / DJANGO UNCHAINED

07.01.2013

ZİNCİRSİZ / DJANGO UNCHAINED ( Quentin Tarantino/2012)

Rezervuar Köpekleri 1992’de gösterime girdiğinde yönetmen Quentin Tarantino aniden tüm dikkatleri üzerine çekti. 1994’te çektiği Pulp Fiction ile elde ettiği bu şöhreti daha da parlattı. O günden bu yana çektiği filmler ve yarattığı eklektik biçemle ciddi bir hayran kitlesi oluşturdu. 2009’da çektiği Soysuzlar Çetesi’nden sonra bu kez yönetmen karşımıza Zincirsiz’le çıkıyor. Rezervuar Köpekleri, Ucuz Roman, Soysuzlar Çetesi filmlerinde de olduğu gibi Zincirsiz de katıldığı onlarca festivalden adaylıklar ve ödüller alarak yoluna devam ediyor. Bunların arasında 5 Oscar adaylığı da var. Bakalım bu adaylıklardan ödülle dönenleri olabilecek mi? Her zamanki gibi önce filmin konusuna kısaca değinelim. Sonra da detaylar üzerinde duralım.

Başlarına ödül konan Brittle Kardeşlerin peşine düşen, Alman ödül avcısı Dr. King Shultz ne yazık ki Brittle Kardeşlerin neye benzediğini bilmemektedir. Bu nedenle daha önce onlarla çalışmış bir köle aramaktadır. İşte bu amaç peşinde koşarken karşısına Django çıkar ve Brittle Kardeşleri bulmasına yardım etmesi halinde Django’ya özgürlüğünü ve 75 Dolar vereceğini söyler. Böylelikle birlikte çalışmaya başlarlar. Ancak iş yalnızca Brittle Kardeşleri bulmakla kalmaz. Devamı da gelir. Zaman içinde Django harika bir silahşöre ve zalim bir ödül avcısına dönüşür; doktorun iş ortağı olur. Üstelik birlikte yalnızca ödül avcılığı yapmazlar, aynı zamanda Django’nun kayıp karısını da bulmaya çalışırlar... Öncelikle şunu belirtmeliyim; Zincirsiz gerek eklektik tür özellikleriyle, gerek oyuncu kadrosuyla kelimenin tam anlamıyla testosteron kokuyor. Daha açılış sekansında patlayan silahlar, akan litrelerce kan ve parçalanan bedenler bize nasıl bir film izleyeceğimizin ipuçlarını veriyor. Aslında Tarantino filmlerini takip edenler için zaten bu bir sürpriz değil. Şiddeti olağanlaştırmak, bir anlamda şiddet pornografisi yapmak, hatta şiddeti  güldürü malzemesi haline getirmek Tarantino filmlerinde hep tekrar eden bir durum. Bu koşul Zincirsiz’de de değişmiyor. Bu kez yönetmen filmdeki erkek yoğunluğunu biraz daha arttırmış. Film boyunca kadın oyuncu görmek çok zor. Django’nun bulmaya çalıştığı karısı Broomhilda bile filme çok sonra ve kısa süreli giriyor. İşte tüm bu nedenlerden dolayı Zincirsiz’i testosteron oranı yüksek bir film olarak tanımlıyorum.

Filmde çok bariz olan durum 1970’lerin Spagetti Westernlerine yapılan göndermeler. Daha filmin jeneriği akarken seçilen yazı karakteri ve müzikle ne tarz bir film izleyeceğimizi anlıyoruz. Filmin açılış sekansındaki yoğunlukta olmasa da film boyunca gözümüze sokularak yapılan zoom in ve zoom outlar da yine Spagetti Western’lerin alamet-i farikalarından. Filmin kurgusu da 2 saat 45 dakikalık süreyi katlanılır kılıyor. Film dekor ve kostüm açısından da izleyiciye keyif verecek nitelikte. Django’nun kendisi için ilk seçtiği giysi gibi zaman zaman gülümseten tercihler de yapılmış. Filmin görüntü yönetmenliğini üstlenen Robert Richardson Oscar’da aday olduğu En İyi Görüntü Yönetmenliğini bence hak etmiş.  Ayrıca kişisel olarak filmin müziklerini zevkle dinledim.  Öyle ki filmin tema müziği hala aklımda. Filmde daha çok kara mizah ardına saklansa da neredeyse didaktik diyebileceğimiz ırkçılık karşıtı mesajlar dikkat çekiyor. Dolayısıyla, karşımızda eğlenceli bir seyirlik var belki ama aynı zamanda Tarantino kendi yöntemleriyle ırkçılık karşıtı mesajlar da veriyor.

Oyunculuklara gelirsek... Bence Jamie Foxx Django karakteri için çok iyi bir seçim olmuş. Bebek yüzlü Leonardo Di Caprio’yu zalim ruhlu, dengesiz çiftlik sahibi olarak görmek eğlenceliydi. Yönetmen Quentin Tarantino da filmde yer alıyor. Ama öyle Hitckcockvari bir görünüp yok olmak değil onunki. Repliği, sahnesi var ve filmdeki mütevazı varlığını oldukça etkileyici ve fiyakalı bir çıkışla sonlandırıyor. Ama oyunculuk konusunda bence diş doktoru King Shultz’u canlandıran Christoph Waltz olağanüstü bir performans sergiliyor. Waltz’ı film boyunca hayranlıkla izlediğimi itiraf etmeliyim. Bana göre Zincirsiz yalnızca onun performansını görmek için bile izlenebilir. Dilerim Waltz’ın bu seneki Oscar adaylığı ödülle sonuçlanır.

Kısaca Quentin Tarantino’nun son filmi Zincirsiz hayranlarını şaşırtmayacak nitelikte, katliamı çağrıştıran bol ölümlü, bol kanlı, mizahi ögeler içeren iyi bir seyirlik. Özellikle Tarantino’nun filmlerinden hoşlananların kaçırmaması gerektiğini düşünüyorum.